Zaburzenia lękowe – czym są, jak się je leczy, jak wspierać osobę z takimi problemami

Zaburzenia lękowe – czym w ogóle są?

Są to jedne z najczęściej występujących zaburzeń związanych z psychiką człowieka. Oczywiście mogą również występować wraz z objawami czysto somatycznymi czy bólowymi. Częściej dotykają kobiety, aniżeli mężczyzn, natomiast są równie często rozpoznawane u dzieci, młodzieży i dorosłych. Chorzy opisują swoje doświadczenia, jako pełne lęku, niepewności i strachu. Nie potrafią odnaleźć się w życiu społecznym, czują się odrzuceni i skrzywdzeni przez innych. Nie potrafią podjąć bodaj najprostszych działań mających wyprowadzić ich z błędnego koła. Napady silnego lęku mogą być obezwładniające. Mają problemy z przyjmowaniem krytyki w jakiejkolwiek formie. Posiadają pewne fobie, kompulsje lub nawyki i obsesje.

Statystyki dotyczące zaburzeń lękowych

• 10% chorych na zaburzenia lękowe odczuwa różnego rodzaju dolegliwości somatyczne (np. bóle pleców czy ścisk w przełyku)
• chorzy na zaburzenia lękowe często cierpią również na zaburzenia podobne do hipochondrii, ponad 7-krotnie częściej niż zwykli ludzie zgłaszają się z różnego rodzaju dolegliwościami do lekarza
• 30% chorych na zaburzenia lękowe jednocześnie leczonych jest również na depresje
• około 10% populacji jest dotknięta jakąś formą zaburzeń lękowych

Czynniki wywołujące zaburzenia lękowe

• Czynniki genetyczne
• Uwarunkowania rozwojowe
• Osobowość, charakter danej osoby
• Aktualne, trudne przeżycia i doświadczenia życiowe

Jak leczyć zaburzenia lękowe?

Przede wszystkim wymagana będzie wizyta u specjalistów: psychologa i psychiatry. Psycholog pomoże w leczeniu z użyciem psychoterapii, rozmową, próbą rozwiązania problemów na stałe.Psychiatra pomoże w złagodzeniu napadów lęku i paniki, a również somatycznych manifestacji zaburzeń lękowych wprowadzając farmakoterapię.

Jak pomóc osobie z podobnym zaburzeniem?

Osoby z zaburzeniami nerwicowymi i lękowymi zdają sobie sprawę ze swoich problemów i często same szukają pomocy nie mogąc wytrzymać już dotkliwego dla siebie cierpienia wynikającego ze wszystkich towarzyszących im objawów. Warto taką osobę wspierać w decyzji o podjęciu leczenia oraz razem poszukać również grup wsparcia, ponieważ metody samopomocowe mogą się w wielu przypadkach okazać równie skuteczne co np. farmakoterapia. W życiu codziennych warto pamiętać o cierpliwości i opanowaniu w kontaktach z osobą chorą na nerwice czy lęki. Są to ludzie często wyjątkowo wrażliwi, uczuciowi, emanujący dobrocią i nieodporni na zranienie, a przy tym niezwykle inteligentni.