Moje dorosłe dziecko nadal mieszka z nami . Co zrobić, aby skutecznie wygonić je z domu i nauczyć żyć samodzielnie?

Aspekty społeczne zjawiska

Statystyczny młody Polak mieszka z rodzicami o rok dłużej niż jego koleżanka w tym samym wieku. Polki szybciej wyprowadzają się z domu i zaczynają swoje własne życie. Jednym z aspektów, który pojawia się podczas badania zjawiska jest postawa młodych ludzi wobec życia. Są to najczęściej osoby szukające przyjemności, mieszkające z rodzicami z powodu poczucia ciągłego bezpieczeństwa. Prywatność i samodzielność nie są dla tego pokolenia tak ważne, jak pewność i spokój życia z rodzicami. Strach przed dorosłością dotyczy w większym stopniu młodych mężczyzn, którzy rzadziej niż kobiety, znajdują w życiu swoje cele, do których mogliby dążyć. Jedno jest pewne – pozostanie u rodziców jest sprawą wygodną, ale z pewnością tylko dla jednej z zainteresowanych stron.

Czy to ich wina? Kim są bumerangi

Nie wszystkich młodych ludzi obwiniać można o swoistą życiową niezaradność. W większości przypadków mieszkanie z rodzicami jest jedyną szansą na przeżycie, zwłaszcza godne przeżycie. Pokolenie bumerangów nazywa się także bowiem „pokoleniem 1 000 zł”. Pensja młodych ludzi nie przekracza czasem właśnie tego progu. Jak więc wyżyć normalnie za taką stawkę? Nie jest to raczej możliwe. Dla młodych ludzi widać dwie opcje: wyjechać za granicę i tam ułożyć sobie spokojne życie, albo pozostać w biednej i szarej Polsce – ale niestety najczęściej u rodziców na garnuszku.

Jak pozbyć się „dorosłych” dzieci?

Pomoc swoim własnym dzieciom jest nieodzownym elementem rodzicielstwa. Jeśli jednak dziecko zarabia więcej od nas, a nie przykłada się do pracy w domu, oraz nigdy nie zaznało samodzielności, to czas na to, aby „wygonić” je z rodzinnego gniazdka. Szkoła życia, jaką jest samodzielne mieszkanie i zarabianie na chleb, jest niedocenianą częścią życia każdego człowieka. Przygotowuje do prawdziwej dorosłości i samodzielności bez rodziców w pokoju obok. Badania Eurostatu pokazują, że problem dotyczy aż 2,5 miliona Polaków, więc jest to problem niezwykle palący. Pewnym zapalnikiem do usamodzielnienia się jest małżeństwo, ale oczywiście żaden z rodziców nie może wymusić tego na swojej pociesze. Ważne jest jednak, aby dziecko zachęcać do wyprowadzki, do spróbowania życia samodzielnego – choćby do klatki, bloku obok. Wychowanie w tym duchu powinniśmy rozpocząć już od wczesnego dzieciństwa – wtedy dziecko-dorosły w przyszłości sam szybciej podejmie decyzje o samodzielności.