Bukszpan wieczniezielony – uprawa, przycinanie, choroby bukszpanu

Bukszpan – choroby i szkodniki

Zarówno żywopłot z bukszpanu jak i bukszpanowe kule są niestety narażone na atak szkodników oraz wszelakich chorób, które mogą prowadzić do obumierania rośliny. Usychające lub gnijące krzewy można oczywiście spróbować uratować, jednak najważniejszym czynnikiem wpływającym na skuteczność tej operacji jest czas reakcji. Im szybciej zorientujemy się, dlaczego bukszpan usycha, tym większe są szanse na wyeliminowanie zagrożenia. Najczęściej występujące choroby i szkodniki atakujące bukszpan to:

ćma bukszpanowa

mączniak prawdziwy

zgorzel zgnilakowa

biała plamistość liści bukszpanu

zamieranie pędów bukszpanu

fytoftoroza (grzyb)

miodówka bukszpanowa

przędziorek bukszpanowiec

skorupik jabłoniowy

Bukszpan wieczniezielony – uprawa w ogrodzie i wymagania

Krzew bukszpan jest w stanie dobrze rozwijać się zarówno na stanowiskach ciemnych, jak i mocno nasłonecznionych. Mimo to warto jednak rozważyć posadzenie go w miejscu z dobrą dostępnością do naturalnego światła, ponieważ takie warunki zapewnią optymalny rozwój i przede wszystkim atrakcyjny wygląd rośliny. Bukszpan wieczniezielony jest krzewem mrozoodpornym, lecz w przypadku ekstremalnie niskich temperatur oraz bardzo młodych sadzonek zaleca się ich odpowiednie zabezpieczenie na okres zimowy. Wymagania glebowe krzewu również nie są mocno wygórowane. Do uprawy bukszpanu dobrze sprawdzi się praktycznie każdy rodzaj gleby z wyjątkiem tych zatrzymujących wodę. Dla zapewnienia najlepszych warunków uprawy rośliny warto zastosować żyzną, próchniczą i dobrze przepuszczalną ziemię.

Kiedy należy sadzić bukszpan?

Sadzenie bukszpanu w ogrodzie powinno odbywać się wczesną wiosną lub na początku października. Przed zasypaniem sadzonek wykopaną ziemię należy wymieszać z kompostem lub obornikiem, co wpłynie bardzo pozytywnie zarówno na rozrost układu korzeniowego, jak i krzewu.

Bukszpan wieczniezielony – podlewanie i nawożenie

Wysoka odporność na trudne warunki uprawy sprawiają, że podlewanie bukszpanu powinno odbywać się tylko i wyłącznie w dwóch sytuacjach – w czasie długotrwałej suszy oraz zimą. Zimowe nawadnianie należy wykonywać sporadycznie i przede wszystkim wyłącznie podczas dodatnich temperatur. Nawożenie bukszpanu wieczniezielonego konieczne jest tylko w okresie od marca do czerwca, czyli w czasie największej aktywności rozwojowej. Stosowany nawóz powinien zawierać wysoką dawkę azotu, gdyż pierwiastek ten stymuluje roślinę do rozwijania nowych i zdrowych pędów. Warto jednak zachować szczególną ostrożność ze stosowaniem nawozów azotowych, ponieważ przedawkowanie substancji może zwiększać ryzyko wystąpienia zbędnych chorób oraz szkodników.

Przycinanie bukszpanu wieczniezielonego – jak to robić?

Bukszpan to krzew podatny na formowanie wedle własnych upodobań. Żywopłot lub kule z bukszpanu są częstym zdobieniem przydomowych ogrodów. Delikatne strzyżenie uformowanej rośliny warto wykonywać mniej więcej co 5 tygodni (od kwietnia do września), ale nie można zapominać o jej agresywniejszym przycinaniu. Kiedy zatem należy przycinać bukszpan? Stara zasada mówi, iż najlepiej robić to dwa razy w ciągu sezonu. Zalecanymi miesiącami do przeprowadzania tej operacji jest kwiecień i koniec sierpnia. Pędy bukszpanu powinny zostać skrócone o ok. 1/4 długości.