Rodzicielstwo bliskości

Z całą pewnością dla nas jako rodziców najważniejsze jest ukształtowanie naszych pociech na wartościowych i szczęśliwych ludzi. Nikt z nas nie jest nieomylny i nie unikniemy błędów. Jednak dawniej wychowanie wyglądało z goła inaczej. Dzieci dorastały w domach wielopokoleniowych, miały stały kontakt z członkami swoich rodzin w różnym wieku, którzy mieli różne spojrzenia na świat. Dziś młodzi rodzice najczęściej stawiają na samodzielne mieszkanie lub dom dla swojej formującej się rodziny. Chętnie również poznają różne modele wychowawcze i stosują jeden z nich, który najbardziej im odpowiada i ich zdaniem jest najlepszy. Jedną z modniejszych opcji jest tzw. rodzicielstwo bliskości. Z całą pewnością wiele z jego zasad zna każdy z nas i stara się je stosować gdyż zapewniają dzieciom poczucie bezpieczeństwa i bezgranicznej miłości. Jakie są jednak wszystkie zasady stosowane przez osoby, które wychowują swoje dzieci w zgodzie z tą ideologią? Jakie są wady i zalety poszczególnych elementów?

Noszenie malucha

Może nie ma w tym nic nadzwyczajnego. Jednak w rodzicielstwie bliskości istnieje założenie, że dziecko pozostaje w nieustannym kontakcie z jednym z rodziców. Stosowane są najczęściej chusty i różnego rodzaju nosidełka, które sprawiają, że dziecko nie rozstaje się z mamą lub tatą i jest cały czas do nich przytulone. Oczywiście noszenie dziecka pomaga poznawać lepiej świat. Korzystne jest również noszenie w chuście na sercu ponieważ jak wskazują specjaliści ma to wpływ na lepszy rozwój emocjonalny maluchów. Zwróćmy jednak uwagę, że dziecko potrzebuje również leżenia na pleckach, brzuszku czy raczkowania, stawiania swobodnie pierwszych kroków. Gdy maluch jest stale noszony np. do ukończenia drugiego roku życia możemy spowolnić rozwój niektórych partii jego mięśni i ograniczyć zdolności poznawcze. Ciekawość i chęć poruszania się sprawia, że dziecko zaczyna szybko uczyć się nowych rzeczy i ma to wpływ na jego poprawny rozwój. Gdy nieustannie je nosimy, wiele naturalnych procesów może zostać zakłócona.

Spanie z dzieckiem

Wydaje się to całkowicie normalne. Popularne są np. rozwiązania które pozwalają na przytwierdzenie łóżeczka do łóżka rodziców dzięki czemu kobieta nie musi wstawać w nocy. Spanie z dzieckiem jest szczególnie polecane dla mam karmiących piersią, krótko po porodzie gdy ciężko jest się poruszać. Jednak rodzicielstwo bliskości zakłada, że dziecko przez długi okres po urodzeniu – nawet do kilku lat śpi pomiędzy rodzicami. Oczywiście plusy są widoczne. Jednak są również wady takiego postępowania. Co jeśli któreś z nas w nocy przesunie się i zmiażdży noworodka? Podobno pojawia się instynkt ale jednak nie wyeliminujemy takiej ewentualności całkowicie. Szczególnie na początku gdy dziecko jest maleńkie, a my nie jesteśmy przyzwyczajeni do jego obecności w łóżku. Innym problemem jest bliskość pomiędzy rodzicami. Musimy pamiętać, że rodzina to nie tylko dzieci. W ten sposób sprawiamy, że dziecko staje się centrum naszego świata. Zapominamy, że aby szczęśliwie żyć potrzebujemy również bliskich kontaktów z partnerem jak również czasu spędzonego tylko we dwoje. Decydując się na długotrwałe spanie dziecka w naszym łóżku możemy mięć kłopot ze znalezieniem miejsca tylko dla rodziców i czasu na bliskość. W przyszłości mogą również pojawić się problemy z przeniesieniem dziecka do osobnego pokoju. Będzie to trudne zarówno dla malucha jak i mamy czy taty.

Poród

Dla osób decydujących się na rodzicielstwo bliskości niezwykle ważny jest naturalny przebieg porodu i kontakt skóra do skóry bezpośrednio po nim. Trudno znaleźć wady akurat w tej kwestii. Wiadomo, że poród jest silnym przeżyciem zarówno dla rodziców jak i dla malucha, więc przytulenie dziecka od razu po nim jest chwilą na uspokojenie i opanowanie emocji dla obu stron. Nie postrzegajmy jednak tego jako konieczność urodzenia dziecka drogami naturalnymi. Zdarzają się sytuacje gdy nie ma innego wyjścia ze względu na zdrowie zarówno przyszłej mamy jak i malucha konieczne jest przeprowadzenie cesarskiego cięcia. Zadbajmy jednak aby dziecko było kangurowane przez jedno z rodziców bezpośrednio po porodzie. Czasem mama nie może tego zrobić po cięciu, jednak wówczas zadanie to spoczywa na barkach taty. Narodziny przez cesarskie cięcie nie będą gorsze – ważne aby było zdrowie.

Karmienie piersią

Kobiety z różnych przyczyn chcą karmić piersią. Niektóre całkowicie z tego rezygnują. Na pewno korzystne jest aby co najmniej do ukończenia przez dziecko 6 miesięcy mleko matki było jedynym pokarmem naszego malucha. W rodzicielstwie bliskości zakłada się karmienie piersią na żądanie aż do momentu gdy dziecko samo odrzuci pierś. Trwa to często nawet do kilku lat. Gdyż naturalnie dziecko samo odchodzi od piersi w wieku około 3-4 lat. Jednak matki stosujące rodzicielstwo bliskości nie odmawiają karmienia piersią nawet starszym dzieciom. Tak długo jak będą tego chciały. Uznają to za niezwykłą więź z dzieckiem i nie chcą z tego rezygnować. Często jest to trudniejsze dla nich niż dla pociech. Nie powinniśmy więc nazbyt długo karmić piersią ze względu na własne zdrowie psychiczne. Zdarza się również, że z różnych przyczyn matki mają kłopoty z długim karmieniem piersią. Czasem jest to całkowicie niemożliwe. Nie przedstawia nas to jako złe matki. Jeśli jesteśmy szczęśliwe i troszczymy się o dzieci to wszystko jest w porządku, a dziecko karmione krócej lub wcale również będzie się dobrze rozwijać. Nie stawiajmy sobie wysoko poprzeczki i nie nastawiajmy się że karmienie piersią to jedyne rozwiązanie, stres może negatywnie wpłynąć na laktacje, przez co karmienie będzie znacznie trudniejsze.

Reakcje na płacz

W rodzicielstwie bliskości całkowicie zakazana i nieakceptowana jest postawa typu „niech dziecko się wypłacze” lub „ jeśli chwilę popłacze nic się nie stanie”. Tutaj konieczne jest natychmiastowe reagowanie na płacz malucha i odczytywanie jego potrzeb. Z założenia mamy się starać aby dziecko nie musiało płakać i było stale zadowolone. Oczywiście szczęśliwe dzieciństwo jest bardzo ważne i postawa taka jest godna pochwały. Pojawiają się jednak głosy, że jeśli dziecko popłacze chwilę w oczekiwaniu na jedzenie to nauczy się, że w życiu konieczna jest cierpliwość, nie wszystko jest od razu i czasem trzeba o coś powalczyć. Niektórzy specjaliści uważają, że w ten sposób dziecko uczy się tolerancji i wyrabia w sobie pierwsze reakcje, które potrzebne będą w czasie życia społecznego.

Dotyk

Stanowi on bardzo ważny zmysł poznawczy u najmłodszych. Dziecko uwielbia być noszone na rękach, całowane, przytulane, głaskane i masowane. Takie zachowania ze strony rodziców dają możliwość zbudowania niezwykłej więzi pomiędzy opiekunami a maluchem. Dziecko uczy się również czułości i miłości. Taka postawa jest w stu procentach godna pochwały. Nie znajdujemy w tym absolutnie żadnych wad i polecamy stosowanie tej zasady zarówno rodzicom popierającym tę metodę wychowawczą jak i inne.

Spędzanie czasu ze swoją pociechą

Nie chodzi jedynie o przebywanie w domu z dzieckiem. Aby spędzać czas z maluchem, należy wchodzić z nim w interakcje, bawić się, uczyć się nowych rzeczy. Znacząco wspomaga to rozwój szkrabów i przyniesie korzyści w późniejszym życiu. W ideologii rodzicielstwa bliskości zdarza się również, że jedno z rodziców rezygnuje z pracy zawodowej aby całkowicie poświęcić się dziecku. Takie postępowanie ma swoje wady i zalety. Dziecko oczywiście korzysta na spędzaniu czasu z mamą lub tatą. Jednak jeśli zapewnimy mu dobrą opiekę np. kochającej babci lub mamy odpowiednią opiekunkę to możemy poświęcać się dziecku po pracy, a w trosce o swoje zdrowie psychiczne ją kontynuować i mieć również sprawy i ważne elementy życia poza domem i dziećmi. Decydując się na postępowanie zgodnie z rodzicielstwem bliskości na długi czas rezygnujemy z własnego rozwoju, pracy i poświęcamy się tylko maluchom. Przed zastosowaniem tej zasady zastanówmy się czego chcemy i co jest dobre dla nas i dla dzieci. Pamiętajmy przy tym o własnym szczęściu, gdyż dziecko będzie spełnione jedynie jeśli my będziemy się tak czuć.

Podstawowa zasada

„każdemu należy się szacunek i każdy ma prawo do tego aby jego potrzeby były zaspokajane” Decydując się na rodzicielstwo bliskości właśnie tą zasadą powinniśmy kierować się przed wszystkim. Powinna być ona stosowana zarówno w stosunku do dzieci jak i rodziców. Jednak większość osób wyznających takie ideologie skupia się przede wszystkim na dzieciach. Na wstępie dokładnie przemyślmy co jest dobre dla nas i naszych dzieci.

Ciąża

Już w trakcie stanu błogosławionego powinniśmy patrzeć na dziecko jak na człowieka. Warto również podejmować próby poznania go. W czasie ciąży zaczynamy akceptować dziecko myśląc jakie może być i kim może stać się w przyszłości a nie upierając się jakie powinno być.

Po porodzie

Po rozwiązaniu ciąży należy rozpocząć budowanie naszej więzi z dzieckiem, poprzez kontakt fizyczny, obecność, karmienie piersią. Takie postępowanie w zgodzie z rodzicielstwem bliskości pozwala stworzyć nam podstawy lepszego kontaktu z dzieckiem w przyszłości.

Praca a rodzicielstwo bliskości

Nawet jeśli postanawiamy pracować możemy wychowywać dziecko w zgodzie z zasadami rodzicielstwa bliskości. Nie powinno być to jednak zajęcie, które wymaga od nas przebywania poza domem tygodniami. Więc… To na jaki model wychowawczy się zdecydujemy i jakie zasady będziemy stosować leży w gestii rodziców. Najważniejsze jest abyśmy byli zadowoleni i przelewali swoje szczęście i miłość na dziecko. Każdy z nas jest inny i odmiennie wychowujemy swoje dzieci. Poznając lepiej rodzicielstwo bliskości warto zastanowić się które zasady sprawdzą się w naszym domu, przeanalizować wady i zalety i wybrać te które pozytywnie wpłyną na nas i nasze pociechy. Marta