Styl mid-century modern. Elegancja i funkcjonalność sprzed dekad
Do przeczytania w ok. 2 min.
Styl mid-century modern. Skąd się wziął?
Nazwa stylu narodziła się w latach 80. za sprawą Cary Greenberg i jej książki “Mid-Century Modern: Furniture of the 1950s”. Pisarka scharakteryzowała w niej design od 1945 roku do końca lat 60., zwracając przy tym uwagę na jego różnorodność i niejednoznaczność.
Korzeni mid-century modern Greenberg upatrywała w założeniach Bauhausu – niemieckiej szkoły artystycznej działającej w latach 1919-1933. Związani z nią artyści emigrujący w czasie II drugiej wojny światowej, przywieźli do USA koncepcje funkcjonalności i prostoty.
Trafiły one na podatny grunt, łącząc się z oczekiwaniami amerykańskiej klasy średniej, która oczekiwała od mebli praktyczności i nowoczesności.
Mid-century modern. Cechy stylu
Styl charakterystyczny dla USA lat 50. i 60 cechowała:
- funkcjonalność i prostota – rezygnacja ze zbędnych ozdób na rzecz wygody;
- intensywne kolory – optymistyczna paleta kolorystyczna, w której przeważa zieleń, pomarańcz, musztarda, czerwień, żółć, brąz i niebieski;
- opływowe i geometryczne kształty – tworzą wrażenie wygody i przytulności;
- geometryczne wzory – nowoczesne, optymistyczne i pełne dynamizmu;
- zróżnicowane materiały – drewno, szkło, skóra, winyl, pleksiglas, sklejka;
- multifunkcyjna przestrzeń – płynne granice między pomieszczeniami, kuchnia z otwartym planem.
Meble mid-century modern. Jak wyglądały?
Jeśli chodzi o meble doby mid-century modern, można wyróżnić dwie główne tendencje. Z jednej strony popularne były sprzęty o geometrycznych kształtach – nieco kanciaste i zdecydowane. Z drugiej, fascynowano się formami biomorficznymi, inspirowanymi przez naturę. Sofy bumerangi i stoliki kawowe w kształcie nerki są tego najlepszym przykładem.
Meble w stylu mid-century modern chętnie wykonywano z drewna lub metalu, choć nie brakowało też taniej sklejki i nowoczesnego plastiku. Blaty stołów i stolików były gładkie i lśniące, często zrobione ze szkła jak np. w przypadku ikonicznego stolika kawowego Noguchiego. Tapicerki meblowe przybierały kolory ziemi, ale nie brakowało też mocno wzorzystych obić w jaskrawych barwach.
Mid century modern – dodatki
Ściany domów, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz chętnie wykładano kamieniem i drewnianymi panelami. Pomieszczenia wypełniało sporo światła – dziennego, wpadającego przez duże okna lub płynącego z wyrazistych lamp.
Kultowe oświetlenie lat 50. i 60. to np. papierowe lampiony Noguchiego, żyrandol Supernova Lou Blassa czy białe lampy George’a Nelsona.
W stylu mid-century modern popularne były tekstylia w wesołe wzory, dywany pokryte geometrycznymi motywami i barwne zasłony. Wazony, ozdobne misy czy popielniczki często wykonane były z kamionki, szkła i porcelany. Pojawiały się abstrakcyjne grafiki i plakaty, choć nie brak było też klasycznych przedstawień.
