Strach przed psem – jak go pokonać?

Obawa przed zwierzętami pojawia się bardzo często u dzieci, ale dorośli też nie są od niej wolni. Czasami przejawia się unikaniem zwierząt, a niekiedy strach jest tak wielki, że paraliżuje. Bardzo trudno jest wyleczyć się z niego, ale warto spróbować. Być może metodą małych kroczków uda się zwalczyć tę fobię. Mały pies, mały strach Największy strach budzą duże psy. Dlatego swoją walkę z lękiem warto rozpocząć od najmniejszych psiaków. Jeśli to możliwe umów się ze znajomymi, którzy mają szczeniaka. Rozbrykanego malucha trudno się bać. Nawet, kiedy się sroży i groźnie warczy jest bardzo słodki. Takiego szczeniaka chce się przytulać, a nie się go bać. Z dorosłym uważniej Niestety na świecie jest znacznie więcej dorosłych psów niż szczeniaczków i to głównie one są przyczyną strachu u ludzi.Jeśli udało Ci się zaprzyjaźnić ze szczeniakiem możesz spróbować zbliżyć się do dorosłego psa. Najpierw poszukaj wśród znajomych kogoś, kto jest właścicielem niewielkiego, dobrze ułożonego psiaka. Spotkajcie się i spróbuj podejść do zwierzęcia jak najbliżej. Nie musisz się spieszyć, jeśli nie dziś to przy następnym spotkaniu uda Ci się podejść do psiaka, a może nawet pogłaskasz go lub nakarmisz smakołykami? Pies duży – wyzwanie nie dla każdego Paraliżujący strach pojawia się zazwyczaj, gdy w pobliżu jest duży pies. Najgorzej, gdy są to przedstawiciele groźnych ras np. dobermany, ale również psy znane z łagodnego usposobienia jak labradory potrafią doprowadzić do obłędu.Wielu ludziom bardzo trudno podejść do takich zwierząt zupełnie spokojnie. Nawet Ci, którzy na co dzień nie boją się psów mają niekiedy obawy przebywając w pobliżu do przedstawicieli dużych ras.  Pamiętaj o tym, kiedy postanowisz się przełamać i dotknąć takiego psa. Strach nie jest niczym złym. Także strach przed psami ma swoje racjonalne wytłumaczenie. Zawsze należy pamiętać, że pies, nawet mały i dobrze ułożony, to tylko zwierzę, które czasami potrafi zareagować w sposób niespodziewany. Dlatego też warto podjąć próbę zwalczania panicznego lęku a równocześnie pozostawić sobie pewną dozę obawy pozwalającej zachować ostrożność.