Dystymia, czyli depresja nerwicowa - rozpoznanie, objawy, leczenie

Dystymia, czym jest? Dystymia, czy inaczej depresja nerwicowa, jest chorobą przewlekłą, afektywną i bardzo niepozorną. Chociaż każdy nas od czasu do czasu może być trochę leniwy, czy mieć drobną chandrę, bez wyraźnej przyczyny, to w przypadku dystymii objawy są dużo silniejsze (chociaż nie tak jak w przypadku depresji). Zaburzenia nastroju spowodowane są obniżonym poziomem neuroprzekaźników serotoniny i noradrenaliny. Oznacza to, że mózg zwyczajnie nie umie przetwarzać i odczuwać satysfakcji, czy radości. Poza obniżeniem nastroju depresja nerwicowa charakteryzuje się zaburzeniami lękowymi. Dystymia dotyka najczęściej kobiety, zwłaszcza młode, przed 21 rokiem życia. Objawy depresji nerwicowej Objawy depresji nerwicowej są niepozorne. Utrzymują się przez dłuższy czas. Mówi się, że dystymia występuje, jeżeli przynajmniej dwa objawy występują stale, przez okres minimum 2 lat. Najbardziej charakterystyczne objawy depresji nerwicowej to:

• unikanie kontaktów społecznych,
• niska samoocena,
• chroniczne zmęczenie,
• zaburzenia snu,
• zmniejszona aktywność,
• brak sensu życia,
• myśli o przyszłości, czy ewentualnych perspektywach są utrudnione lub niemożliwe,
• obniżony apetyt,
• problemy z koncentracją,
• brak radości i satysfakcji,
• ciągłe uczucie zmęczenia,
• możliwe objawy somatyczne: ból brzucha, mdłości,
• poczucie lęku, winy,
• myśli samobójcze (jednak nie tak natrętne, jak w przypadku depresji),
• rozdrażnienie,
• stale obniżony nastrój.

Objawy są zbliżone do tych wskazujących, na depresję. Jednak dystymia, nie utrudnia normalnego funkcjonowania. Osoby chore na depresję nerwicową, mogą z powodzeniem funkcjonować, chodzić do pracy, czy dbać o dom. Jednak funkcjonowanie to, zazwyczaj ogranicza się do podstawowego minimum. Jednocześnie osoba chora, nie potrafi się cieszyć, nie odczuwa radości, to, co wcześniej sprawiało jej przyjemność, nie wywołuje u niej żadnych emocji. Jest obojętna. Diagnoza i leczenie: