Choroba afektywna dwubiegunowa – rozpoznanie, objawy, leczenie

Kiedy diagnozuje się cyklofrenię?

Do zdiagnozowania tego zaburzenia dochodzi wtedy, gdy u pacjenta występuje jakikolwiek epizod manii lub hipomanii, a przy tym u pacjenta wystąpił chociaż raz epizod depresyjny w niedalekiej przeszłości. Jest to jedna z bardziej niebezpiecznych chorób psychicznych, odznaczająca się dużym odsetkiem liczby samobójstw wśród osób chorych.

Statystyka zachorowania

• Częstotliwość występowania w społeczeństwie – 1%
• Rozpoczęcie choroby: statystycznie 20 rok życia
• Równie często chorują kobiety, co mężczyźni
• Genetyka choroby: bliźnięta jednojajowe chorują w około 65-75% (jeśli u jednego bliźniaka wystąpią objawy, istnieje prawdopodobieństwo równe prawie 75%, że i drugi bliźniak także będzie chory). W przypadku bliźniąt dwujajowych prawdopodobieństwo to wynosi 14%.

Przyczyny związane z powstawaniem choroby

Jedna z teorii tłumacząca powstawanie ChAD wiąże chorobę z podwyższeniem poziomów noradrenaliny i serotoniny podczas epizodów maniakalnych. Jednocześnie poziom powyższych neuroprzekaźników drastycznie spada podczas epizodu depresyjnego. Jednocześnie duży wpływ na ujawnienie się choroby mają czynniki genetyczne. W wielu przypadkach zaburzenie to występuje rodzinnie.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej

Cyklofrenię rozpoznaje się wtedy, kiedy podczas trwania cyklów manii i depresji zauważa się występowanie podanych poniżej objawów. W przypadku depresji:

• Spadek chęci do wykonywania różnych czynności, wykonywanie powolne codziennych zadań
• Smutek, nadwrażliwość emocjonalna, anhedonia i obniżenie nastroju
• Obniżenie samooceny
• Trudność w podjęciu jakiejkolwiek decyzji, problemy z koncentracją
• Wycofanie się z kontaktów społecznych
• Myśli samobójcze

Podczas trwania manii:

• Gonitwa myśli, przymus mówienia
• Brak wglądu w chorobę
• Odhamowanie seksualne i podniecenie psychoruchowe
• Urojenia, halucynacje
• Zawyżona samoocena
• Trudność w koncentracji i w ocenie sytuacji
• Zmniejszona potrzeba snu i zwiększona energia

W jaki sposób leczyć?

Przede wszystkim pomocna wydaje się farmakoterapia (podaje się leki stabilizujące nastrój oraz leki przeciwpadaczkowe oraz leki przeciwpsychotyczne i uspokajające). Nie da się całkowicie wyleczyć choroby afektywnej dwubiegunowej jedynie za pomocą dobrej psychoterapii, która w tym przypadku powinna być tylko dodatkiem w trakcie trwania epizodów depresyjnych. W niektórych przypadkach możliwe jest umieszczenie pacjenta w szpitalu, ponieważ zachowania wynikające z epizodów maniakalnych mogą być niebezpieczne dla otoczenia i dla niego samego (zawyżona samoocena, wiara w swoje ponadprzeciętne możliwości i siły).