Jak uniknąć depresji poporodowej?

Jak uniknąć depresji poporodowej?

Stan przygnębienia, rozdrażnienia, smutku czy nawet złości, lęku i niepokoju są czymś zupełnie naturalnym dla większości kobiet po urodzeniu dziecka. Ustępuje on najczęściej od kilku dni do maksymalnie dwóch tygodni po porodzie. Jednak istnieje również termin nazywany depresją poporodową, którego konsekwencją mogą być urojenia lub psychoza.
Reklama
Kobieta z nasilonymi objawami depresyjnymi, które utrzymują się przez dłuższy czas powinna skorzystać z pomocy specjalisty, gdyż samodzielne wyjście z choroby bywa bardzo trudne a nawet w niektórych przypadkach niemożliwe. W lżejszych stanach wystarczy seria spotkań z psychologiem, niektóre panie kierowane są do psychiatry, który przepisuje odpowiednie leki o działaniu antydepresyjnym. Przyczyn zapadania kobiety na depresję poporodową upatruje się w rozmaitych czynnikach psychologicznych, biologicznych, a także co bardzo ważne w relacjach z partnerem.

Jakie czynniki sprzyjają pojawieniu się depresji poporodowej?

  • Brak wsparcia ze strony partnera,
  • Występowanie jeszcze przed zajściem w ciąże zaburzeń psychicznych depresyjnych, ataków paniki, rozdrażnienia, obłędu,
  • Sytuacje konfliktowe z partnerem,
  • Występowanie depresji w rodzinie,
  • Samotne rodzicielstwo, bądź przebywanie partnera (np. z powodów zawodowych) daleko od domu,
  • Zachwiania pewności siebie, niedowierzanie we własne możliwości wychowawcze,
  • Tzw. syndrom superkobiety,
  • Niedorozwój, zachowania dziecinne, niepełnosprawność,
  • Nagła zmiana trybu życia, wcześniejsze spędzanie większości czasu poza domem,
  • Stosowanie niektórych leków,
  • Występowanie przemocy psychicznej w stosunku do ciężarnej kobiety,
  • Śmierć własnego rodzica lub bardzo bliskiej osoby w wieku dziecięcym lub dojrzewania,
  • Niskie zarobki, brak zatrudnienia, brak możliwości korzystania z pomocy socjalnej, brak pomocy ze strony rodziny,
  • Zaburzenia na tle hormonalnym (zespół napięcia przedmiesiączkowego, problemy z tarczycą, zaburzenia równowagi).

Co robić jeśli na podstawie powyższych czynników jestem zagrożona wystąpieniem depresji poporodowej?

  • Rozmowa z partnerem – mów o swoich uczuciach oraz poinformuj o zagrożeniu depresją poporodową. Poproś o wyrozumiałość, zrozumienie i rozmowy. Adekwatnie do poziomu miłości oraz troski okazywanej ci przez partnera będzie spadać możliwość pojawienia się po narodzinach maleństwa depresji poporodowej.
  • Troska/dbałość o samą siebie – narodziny w szczególności pierwszego dziecka są takim wydarzeniem, że kobiety najczęściej całkowicie poświęcają się małemu człowiekowi, zapominając przy tym o własnych potrzebach. Jeśli systematycznie będziemy dbać również o siebie (wyjdziemy poćwiczyć, na zakupy (same lub z koleżanką!), do fryzjera, kosmetyczki czy na masaż), poczujemy się znacznie lepiej we własnej skórze, będziemy odprężone i codzienne obowiązki, które wykonujemy będą również znacznie łatwiej nam przychodzić. Będziemy lepiej opiekować się maluchem i nasza praca stanie się efektywniejsza.
  • Korzystaj z pomocy innych – sporządź listę rzeczy, które musisz zrobić. Będziesz odbierać mnóstwo telefonów. Wiele osób zaproponuje Ci swoją pomoc, wówczas bez skrępowania powiedz o jednej pozycji z listy. Wiele osób naprawdę silnie chce cię wesprzeć w tym pierwszym okresie po narodzinach – korzystaj z konkretnej pomocy.
  • Realizm – okres tuż przed narodzinami i bezpośrednio po poświęć na wyciszenie się, przygotowanie do nowych obowiązków oraz zorganizowanie się w nowych realiach. Nie jest to najlepszy czas na duże rewolucje jak przeprowadzka czy zmiana pracy. Skup się na tym na początku ciąży lub gdy dziecko nieco podrośnie.
  • Rozmowa – przed narodzinami dziecka warto wybrać się do przyjaciółki, która ma już dzieci lub do psychologa na rozmowę. Poszukaj odpowiedzi na swoje wątpliwości i spróbuj się uspokoić. Nie wszystko musi być związane z porodem i dzieckiem. Rozmowy maja pomóc poczuć się lepiej.

Szukaj pomocy specjalisty jeśli:

  • Rozmowy z innymi osobami nie pomagają,
  • Objawy depresyjne utrzymują się przez okres dłuższy niż 2-3 tygodnie i nie następuje poprawa,
  • Pojawiają się problemy z samodzielnym funkcjonowaniem w życiu codziennym.
Marta
Reklama
Autor - Olga Szarycka
Autor:
|
redaktor zaradnakobieta.pl
o.szarycka@zaradnakobieta.pl
Wydawcą zaradnakobieta.pl jest Digital Avenue sp. z o.o.
Google news icon
Obserwuj nas na
Google news icon
Udostępnij artykuł
Reklama
Reklama
Reklama