Co robić gdy dziecko boi się kąpieli?

U niektórych maluchów wystarczy, że będzie niewłaściwie przytrzymane pod wodą przez położną – coś zaboli i pojawi się uraz, bądź jeśli w szpitalu będzie chłodno dziecko może odczuć wyraźny dyskomfort. Wówczas charakterystyczne będzie uspokajanie się po otuleniu miękkim ręcznikiem i osuszeniu. A pełen spokój osiągniemy dopiero po ubraniu się, owinięciu kocykiem i przytuleniu prze mamę. Zdarza się również, że niechęć do kąpieli pojawia się znacznie później. W miarę jak dziecko rośnie, staje się coraz starsze, rozwija się również jego świadomość. Około drugiego roku życia zaczyna zdawać sobie sprawę, że w momencie gdy rodzice je wykąpią konieczne będzie zakończenie dobrej zabawy, ucałowanie mamy i taty i grzeczne położenie się do łóżeczka. Rozstanie z rodzicami i pozostanie samemu w swoim pokoiku bywa wręcz przerażające dla dziecka w tym wieku, dlatego zaczyna bronić się przed rytuałem kąpielowym starając się opóźnić cały proces związany z położeniem się do łóżka. Co powinniśmy robić i jak się zachowywać jeśli codzienna kąpiel naszego dziecka jest drogą przez mękę i nie jesteśmy w stanie nad tym zapanować? Oto lista naszych rad.

1. Płacz przy kąpieli od momentu narodzin

Jeśli dziecko od samego początku wyraża swoją niechęć do moczenia się w wodzie, dokładnie przyjrzyjmy się czy uspokaja się po umyciu, gdy jest już suche i jest mu ciepło. Jeśli tak koniecznie zwróćmy dużą uwagę na temperaturę wody w jakiej kąpiemy brzdąca – być może jest dla niego zbyt chłodna. Oprócz tego zadbajmy aby pomieszczenie, w którym dokonujemy wszelkich czynności kąpielowych było ciepłe, unikajmy przenoszenia mokrego bądź nieokrytego malucha pomiędzy pomieszczeniami w mieszkaniu, gdyż możemy spowodować dodatkowe wychłodzenie.Kąpiel nie powinna wówczas trwać zbyt długo, jednak wykonywane przez nas czynności nie powinny być nerwowe, gdyż nasz niepokój przeniesie się na malucha. Po kąpieli również od razu owińmy dziecko miękkim ręcznikiem i osuszmy, następnie jak najszybciej ubierzmy. Jeśli u takiego maleństwa strach przed kąpielą nie jest spowodowany wychłodzeniem, warto zapytać pediatry jaka może być przyczyna i próbować przeciwdziałać.

2. Pojawienie się buntu przed kąpielą u dwulatka

To okres silnego przywiązania do rodziców, tak więc rozstanie na całą noc i położenie się do łóżeczka, a dodatkowo zakończenie tak ciekawych zabaw wywołuje u malucha wielki niepokój. Cały bunt przed kąpielą jest najczęściej ukierunkowany na jej opóźnienie. Niektóre dzieci będą się przekomarzać, inne uciekać, a jeszcze inne krzyczeć i wyrywać się nie pozwalając „zaciągnąć” się do łazienki. Tutaj bardzo wiele zależy od naszej konsekwencji. Nie możemy pozwolić aby dziecko dyrygowało nami i samo ustalało porę o jakiej położy się spać. Maluch potrzebuje rutyny i to my musimy zadbać aby ona była. Postaraj się aby dziecko się uspokoiło, wówczas usiądź i weź je na kolana lub przykucnij obok niego i wytłumacz spokojnie dlaczego musi iść się myć.

3. Boimy się mycia włosków

Strach przed myciem włosków pojawia się u wielu dzieci. Powodów może być kilka. Jeśli używamy niewłaściwych dla dzieci kosmetyków, mogą one powodować szczypanie oczek, co jest bardzo nieprzyjemne.Spływająca po buźce woda dostaje się do oczu i buźki – dziecko odczuwa dyskomfort. Z takim lękiem można poradzić sobie na kilka sposobów. Pierwszym z nich jest zakupienie specjalnej opaski na główkę która chroni przed spływaniem wody na twarz. Drugi to mycie włosków w pozycji mocniej przechylonej, bardziej półleżącej. Jeśli jednak żadne twoje zabiegi nie przyniosą poprawy, a maluch i tak będzie protestował zróbcie dłuższą przerwę w klasycznym myciu włosków. Zwilżaj delikatnie włosy mokrą gąbką i przeczesuj je wilgotną szczotką, aby opanować strach.

Co jeszcze może wywoływać strach przed kąpielą?

• Niektóre maluchy nie lubią dużej piany w wannie a wręcz się jej boją, bo przykleja się do rączek i brzuszka i cały czas rośnie – jeśli dostrzeżesz coś takiego u swojego malucha zrezygnuj z piany w wannie na rzecz przejrzystej wody.
• Tu jest ślisko – jeśli dziecko choć raz poślizgnie się w wannie lub na łazienkowej podłodze może później bać się chodzić tam na boso – wypróbuj specjalne maty do wanny, które sprawią, że nie będzie ślisko, jeśli na kafelkach kładziesz dywanik również najlepiej aby był antypoślizgowy lub przytwierdzony do podłoża – inaczej dziecko może odjechać i się przestraszyć. Goła podłoga z kafelkami również nie jest dobra – zimna i śliska więc zadbaj o okolice wanny aby dziecko swobodnie trzymało tam równowagę.
• Wir – niektórym dzieciom się podoba, inne przeraża gdy wypuszczasz wodę jak jeszcze siedzi w wannie i widzi w odpływie wir który zabiera całą wodę oraz próbuje ukraść zabawki. Jeśli dziecko się tego boi wylewaj wodę dopiero gdy już zakończycie kąpiel.
• Za ciepło – najczęściej dzieci nie lubią gdy jest im zimno, jednak jeśli w łazience panuj zbyt wysoka temperatura bądź jeśli woda jest zbyt gorąca również mogą odczuwać silny dyskomfort i bronić się przed kąpielą. Jeśli nie potrafisz ocenić temperatury wyposaż się w termometr pokojowy, który powiesisz w łazience oraz termometr do wody i odpowiednio przygotowuj pomieszczenie i wodę dla malucha.
• Oczka – oczy nie tylko u dzieci ale i u każdego człowieka są bardzo wrażliwe zadbaj aby korzystać jedynie z delikatnych kosmetyków przeznaczonych dla najmłodszych oraz jeśli możesz koniecznie chroń oczka przed zalaniem wodą.
• Hałas – w łazience panuje specyficzna akustyka, przez co głosy rodziców brzmią inaczej, a dodatkowo słychać głośny szum wody. Nalej ją do wanny zanim przyprowadzisz dziecko i staraj się mówić do niego nie za głośno i spokojnie.
• Prysznic – rączka prysznica może być dla dziecka przerażająca, nie dość ze w dowolnym momencie może z niego polecieć woda, która zaleje buźkę to jeszcze powoduje hałas. Małe dzieci lepiej kąpać w wannie, do której nalejemy odpowiednią ilość wody, będą wówczas spokojniejsze.
• Pośpiech – wszelkie gwałtowne ruchy ze strony rodziców, ich pośpiech i zdenerwowanie będą przez malucha odbierane jako sytuacja stanowiąca zagrożenie. Postaraj się więc podchodzić do wszelkich procesów kąpielowych wyluzowana, spokojna i uśmiechnięta.

Sprzymierzeńcy rodziców:

• Rozweselacze – jeśli dziecko lubi kolorową pianę i się jej nie boi przygotuj mu ją do kąpieli, dodatkowo wrzuć do wanny kolorowe i ciekawe zabawki, którymi można bawić się tylko w wodzie – jeśli spodobają się dziecku będzie wyczekiwać kąpieli aby się nimi pobawić. Kategorycznie nie możesz pozwolić na wynoszenie ich z łazienki.
• Wspólna kąpiel z mamą lub tatą – kąpanie się razem z rodzicem w dużej wannie wyda się dziecku świetną zabawą, dzięki której przyzwyczai się do otoczenia i z czasem zapragnie mieć całą wannę tylko dla siebie.
• Prezentujemy działanie prysznica – na brzegu wanny czy kabiny umieszczamy niewielką ilość piany i pozwalamy dziecku samodzielnie ją spłukać, jednak cały czas pilnując aby nie zmoczyło całej łazienki. Pozwólmy mu oswoić się z urządzeniem.
• Nie wolno zmuszać - jeśli u dziecka pojawi się silny strach przed kąpielą, nie zmuszaj go do podejmowania tej czynności. Myj je gąbką lub ściereczką mokrą tak aby nie widziało wody. Najpierw w innym pomieszczeniu, następnie wróćcie do łazienki. Kolejny krok to wejście do wanny. Gdy z takim myciem dziecko się oswoi zacznij napuszczać niewielkie ilości wody.
• Przytulnie i ciepło - miłe kolorowe elementy, cisza (nie nalewamy i nie wylewamy wody przy dziecku), odpowiednia temperatura. Wszystkie te elementy składają się na kąpielowy komfort malucha.

Marta