Zespół metaboliczny – co to jest, przyczyny, objawy, leczenie

Skutki zespołu metabolicznego

To ważne, aby kontrolować swój stan zdrowia, ponieważ zespół metaboliczny może doprowadzić między innymi do rozwinięcia miażdżycy oraz cukrzycy typu 2. Ryzyko rozwinięcia tych chorób jest niezwykle duże. Powikłania naczyniowe wynikające z zespołu Reavena również mogą doprowadzić do trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Polacy podupadają na zdrowiu

Według badań przeprowadzonych w 2002 roku przez Akademię Medyczną w Gdańsku ponad 26 proc. polskiego społeczeństwa spełnia kryteria rozpoznania zespołu metabolicznego. Kryteria były sprawdzane według International Diabetes Federation, czyli IDF. Według tych badań populacyjnych, na zespół metaboliczny chorować może aż około 10 milionów Polaków. Jest to wynik całkiem spory, a zespół ten zaliczyć możemy przez to do rozwijających i rozprzestrzeniających się chorób cywilizacyjnych.

W jaki sposób rozpoznaje się zespół Reavena?

W medycynie wydziela się parę odmiennych, sporządzonych przez różne organizacje, kryteriów rozpoznania zespołu. Skupimy się na tych najbardziej aktualnych, które zostały przedstawione przez IDF, a następnie rozszerzone przez NCEP-ATPIII (National Cholesterol Education Program-Adult Treatment Panel III).

Objawy:

• Otyłość brzuszna, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. U mężczyzn obwód brzucha wynosi powyżej 94 cm, u kobiet powyżej 80 cm.

Dodatkowo wystąpić muszą, co najmniej dwa objawy z wymienionych poniżej:

• Ilość trójglicerydów powyżej 150mg/dl
• Wyniki cholesterolu HDL poniżej 40 mg/dl u mężczyzn oraz poniżej 50 mg/dl u kobiet
• Ciśnienie tętnicze powyżej 130/85 mm Hg lub stałe problemy z nadciśnieniem tętniczym
• Glikemia na czczo ponad 100 mg/dl lub obecne leczenie rozpoznanej cukrzycy

Zespół metaboliczny można więc z łatwością rozpoznać samemu.Oczywiście po stwierdzeniu u siebie jakichkolwiek objawów należy niezwłocznie skonsultować się ze swoim lekarzem. Warto sprawdzić najpierw swój obwód pasa, ciśnienie oraz glikemię – rzeczy te możemy zrobić bez wychodzenia w domu (jeśli nie posiadamy odpowiedniego sprzętu, na pewno posiada go ktoś w rodzinie lub zaprzyjaźniona sąsiadka).

Jak wygląda terapia? Co robić w przypadku ryzyka zachorowania?

Przede wszystkim należy zadbać o odpowiednią ilość ruchu oraz rozpocząć dietę, która pomoże w zrzuceniu zbędnych kilogramów.Wszystko to powinno być związane z kompleksową zmianą trybu życia. Zmiana diety powinna przede wszystkim dotyczyć ograniczenia spożywania tłuszczów, w tym tłuszczów nasyconych oraz mięsa. Powinno się także spożywać mniej węglowodanów, około 50 do 60 proc. dziennego zapotrzebowania. Zakazane są słodycze, w zamian za to należy spożywać więcej produktów bogatych w błonnik pokarmowy lub przyjmować suplementy diety z tym składnikiem. Warto jeść także więcej produktów z kwasami tłuszczowymi omega-3 (zawierają je np. ryby). Wymagane jest również zerwanie z wszelkimi nałogami, w tym przede wszystkim z palenia tytoniu i spożywania alkoholu. W leczeniu farmakologicznym szczególny nacisk kładzie się na leczenie insulinoodporności oraz leczeniu dyslipidemii.