Lunatykowanie – co warto wiedzieć?

Przyczyny lunatykowania

Epizody lunatykowania zdarzają się najczęściej dzieciom do 10 roku życia. Przyczyną tego jest stale rozwijający się układ nerwowy dziecka. Z badań wynika, że u ponad 15 procent dzieci występuje choć jeden epizod lunatykowania. Lekarze i psycholodzy podkreślają, że istnieją pewne przesłanki, które sprawiają, że niektóre osoby lunatykują. Jedną z nich jest dziedziczenie. Udowodniono, że znacznie częściej lunatykują dzieci z rodzin, w których wcześniej już zanotowano takie zachowanie. Również zmęczenie, nieregularny tryb życia, gorączka i stres sprzyjają lunatykowaniu.

Lunatykowanie – nie tylko chodzenie we śnie

Lunatykowanie większości z nas kojarzy się z chodzeniem we śnie, warto jednak wiedzieć, że pod tym pojęciem kryją się również mniej spektakularne czynności takie jak siadanie przez sen w łóżku, wstawanie z niego i kładzenie się z powrotem itp. Zazwyczaj poruszanie się we śnie nie jest niczym groźnymi nie należy się zbytnio martwić, chyba, że zdarza się bardzo często, a dziecko przez sen robi rzeczy, które mogą być dla niego niebezpieczne.

Leczenie

Ponieważ lunatykowanie w większości przypadków pojawia się sporadycznie i jest niegroźne nie stosuje się specjalnego leczenia. Najczęściej lekarze proszą rodziców o dopilnowanie, aby dziecku nic się nie stało podczas ewentualnych nocnych wypraw. Należy zadbać o to, by drzwi i okna były zamknięte, uniemożliwić wchodzenie i schodzenie po schodach przez zamontowanie specjalnych barierek, usunąć wszelkie niebezpieczne przedmioty z podłogi. Trzeba także pamiętać, aby dziecko lunatykujące nie spało na łóżku piętrowym, ponieważ podczas snu mogłoby spaść. W przypadku, gdy lunatykowanie często się powtarza, wówczas w pierwszej kolejności należy zadbać o uregulowanie czasu snu, zrelaksowanie się przed snem oraz spokojne zasypianie.Jeśli to nie pomaga wówczas lekarz może zalecić stosowanie farmakoterapii.

Lunatykowanie u dorosłych

Większość przypadków lunatykowania odnotowuje się u dzieci w pierwszej dekadzie ich życia. Warto jednak wiedzieć, że nie u wszystkich chodzenie we śnie mija i niektórym osobom lunatykowanie towarzyszy również w dorosłym życiu. W przypadku dorosłych, podobnie jak u dzieci w pierwszej kolejności prowadzona jest terapia bez podawania leków mająca na celu doprowadzenie do spokojnego snu, a jeśli to się nie udaje, a lunatykowanie bardzo przeszkadza wówczas włączana jest terapia lekowa.