Czynnik psychologiczny, czyli jak wspierać chorego
Kolejnym czynnikiem, który pojawia się w trakcie choroby jest czynnik psychologiczny, a więc swego rodzaju uzależnienie od jedzenia. Wpływa to negatywnie na uczucia i emocje osoby otyłej: sprawia, że nie chce ona przebywać wśród innych i angażować się w życie społeczne. Powinniśmy jak najbardziej ułatwić jej zdobywanie nowych kontaktów, nie obrażać, utrudniać rozmowy, krzyczeć, komentować negatywnie jej tuszę, wytykać i angażować w wiarę w to, że choroba wynika jedynie z braku sportu oraz lenistwa i obżarstwa.
Wizyta u dietetyka i trenera
Jeśli zauważasz, że Twój bliski ma problem z otyłością lub jedynie z nadwagą, która może przejść jednak w otyłość, jak najszybciej postaraj się przekonać go do wizyty u lekarza. Przede wszystkim powinniście odwiedzić dietetyka, który pomoże ułożyć zbilansowaną dietę i plan dnia: kiedy należy jeść posiłki. Opowie on też choremu i pouczy go, jak powinien jeść i co może się stać jeśli nie zastosuje się do jego rad. Da choremu motywację i siłę do działania.
Przygotowuj zdrowe, dobre jedzenie pełne warzyw i owoców
Jeśli chory z otyłością mieszka w Twoim domu postaraj się zaopatrywać lodówkę jedynie w zdrowe przekąski i jedzenie. Staraj się gotować w taki sposób, aby było tak jak najmniej tuczące. Jednocześnie postaraj się odwodzić chorego od jedzenia szybkich dań na mieście (jak pizza) i typowych fast-foodów.
Znajdź porównanie i grupę wsparcia
Możesz pomóc swojemu przyjacielowi lub członkowi rodziny w znalezieniu odpowiedniej grupy wsparcia, zarówno w świecie rzeczywistym, jak i on-line. Kiedy będzie miał możliwość zobaczenia postępów innych osób, porównania siebie z nimi, rozmowy, wyrażenia swoich racji oraz problemów – tym lepiej przebiegnie jego „terapia”.
