Dlaczego pierwszego dnia wiosny topi się Marzannę?

Zwyczaj topienia Marzanny pochodzi z kultury słowiańskiej. Pierwotnie topiono ją w słowiańskie Jare Święto (obrzęd związany z zakończeniem zimy i powitaniem wiosny), dopiero współcześnie zwyczaj zaczął być praktykowany pierwszego dnia kalendarzowej wiosny czyli 21 marca. Marzanna to słowiańska bogini symbolizująca zimę i śmierć, ale tak samo nazywa się też kukłę, która ja przedstawia. Słowianie topili Marzannę wraz z końcem zimy, wierzono, że jej utopienie spowoduje nadejście wiosny. Kukłę Marzanny wykonywano ze słomy, następnie owijano ją białym płótnem i zdobiono wstążkami i koralami. Według tradycji najpierw z Marzanną po całej wsi przechadzały się dzieci, dopiero zaś wieczorem kukła przechodziła w ręce młodzieży, która wyprowadzała ją ze wsi, podpalała i ostatecznie topiła w wodzie. Zwyczaj topienia Marzanny jest w kulturze słowiańskiej wyjątkowo silny. Chrześcijaństwo przynajmniej od XV wieku próbowało zakazać zwyczaju topienia Marzanny, bezskutecznie. Źródło zdjęcia: www.pixabay.com