Wszyscy wiemy, że stres niesie za sobą wiele skutków, które mogą być niszczące dla naszego organizmu. Niestety nie tylko osoby dorosłe są narażone na objawy związane z tym nieprzyjemnym zjawiskiem. Skutków stresu mogą doświadczać również dzieci.
Warto wiedzieć jak rozpoznać silną nerwowość naszej pociechy aby móc w porę i skutecznie jej pomóc i uniknąć nieprzyjemnych następstw.
Oto 10 najpopularniejszych objawów stresu u dziecka:
1. Dziecko skarży się na częste bóle głowy - częste bóle głowy mogą być wywołane czynnikiem stresowym, jeśli jednak zauważysz jakiekolwiek dodatkowe dolegliwości jak np. wymioty koniecznie zabierz malucha do lekarza.
2. Krostki oraz swędzenie skóry – jest to bardzo rzadki objaw stresu, występuje gdy szkrab mocno się czym denerwuje lub jest bardzo przejęty.
3. Żołądkowe dolegliwości – pojawiające się bez przyczyny wymioty oraz bóle brzucha mogą mieć podłoże stresowe. W stanach napięcia nerwowego mogą również pojawiać się biegunki lub zaparcia. Wskazane jest wykonanie badań krwi oraz kału. Jeśli wyniki nie wykażą żadnych zmian winę z całą pewnością ponosi stres.
4. Dziecko jest apatyczne, osowiałe – wydaje się być smutne, zamknięte w sobie.
5. Dziecko skarży się na problemy z zasypianiem, a w nocy budzą je senne koszmary.
6. Bywa nerwowe i wybuchowe, zgrzyta zębami.
7. Charakterystyczne jest również bardzo szybkie przechodzenie malucha w skrajne emocje np. śmieje się a za chwilę już płacze.
8. Szybko się męczy, znacznie spada mu apetyt.
9. Niektórym dzieciom zdarzają się zawroty głowy oraz omdlenia.
10. Pojawiają się problemy z nauką, zaburzenia koncentracji.
Co robić?
Jeśli zauważymy u swojej pociechy objawy stresu, koniecznie usiądźmy do spokojnej rozmowy. Powiedzmy dziecku szczerze co zauważyliśmy i co nas martwi. Może być tak że latorośl sama nie wie z czego mogą wynikać nieprzyjemne dolegliwości. Rozmowa może bardzo pomóc, spróbujmy poszukać przyczyn stresu i razem rozwiązać problem.
Jeśli jednak problem przerasta rodziców warto poszukać pomocy u lekarza lub psychologa. Pamiętaj, że nawet jeśli masz najlepsze relacje ze swoim dzieckiem to w wieku dorastania może nie chcieć się przed tobą otworzyć – w takiej sytuacji nawet lepiej jeśli pójdzie do psychologa.
Marta
