Jak uczyć dziecko się dzielić?

Podobnie jest z zabawkami – dotyczy to w szczególności jedynaków. Gdy odwiedzają je w ich domu, wchodzą do ich pokoiku inne dzieci, potrafią bez uprzedzenia z krzykiem wyrwać zabawkę, twierdząc, że należy ona tylko do nich. Zgoda buduje, tak więc warto dość wcześnie zacząć pokazywać i uświadamiać dziecku, że dzielenie się jest dobre, że wynikają z tego korzyści i że można sprawić komuś radość.

1. Zabawki

Dzielenie się nimi przychodzi dziecku niezwykle trudno. Małe dzieci bardzo dobrze pamiętają, od kogo daną rzecz dostały i wiedzą, że była przeznaczona specjalnie dla nich. Z tego powodu jest dla nich niejasne dlaczego miałyby komukolwiek pozwalać jej dotykać czy się nią bawić. Staraj się tłumaczyć maluchowi, że koleżanka czy kolega przyjechali go odwiedzić i obejrzeć jego zabawki, że nikt nic mu nie zabierze, a najwyżej się pobawi i później odda. Możesz również powiedzieć, że jak wy pojedziecie w odwiedziny to on/ona będzie się bawić nie swoimi zabawkami. Jeśli faktycznie rzeczona zabawka jest np. ukochaną Przytulanką warto początkowo zaangażować w dzielenie się rodziców. To wam dziecko najsilniej ufa. Mówiąc „daj zabawkę, pobawię się i zaraz ci oddam” budujecie w dziecku pewność, że odzyska swój skarb. W ten sposób zdobywa pozytywne doświadczenia i przekonuje się, że dzielenie się nie jest czymś groźnym.

2. Jedzenie

Jeśli jest z nami więcej osób dorosłych (babcie, ciocie) możemy przed rozpoczęciem tej próby umówić się z nimi, aby nikt dziecku nie odmawiał bez względu na to czy będzie chciał zjeść poczęstunek czy też nie. Dziecko otrzymuje paczuszkę chrupek bądź herbatników. Wówczas naszym kolejnym krokiem jest zachęcenie go aby poczęstowało obecnych. Jeśli każdy przyjmie „dar” maluch zauważy, że dzielenie się może być fajne i sprawiać innym osobom przyjemność, przez co chętniej będzie to robić przy następnych okazjach.

3. Dobry przykład

Jeśli dziecko na co dzień obserwuje jak rodzice dzielą się między sobą, np. podając sobie coś do jedzenia, czy w czasie wyprawy na pizze kosztują wzajemnie ze swoich talerzy. Albo obserwują mamę, która z uśmiechem na twarzy pożycza sąsiadce szklankę mąki. Taki maluch szybko zauważa, że dzielenie się jest czymś dobrym i przynosi korzyści, bo jak sobie koduje, można również dostać coś w zamian.

4. Umiar ważny we wszystkim

W kwestii przekąsek nie ma reguły i można niemal za każdym razem proponować aby dziecko podzieliło się z innymi. Jeśli jednak w grę wchodzi jakaś wyjątkowa okazja, np. urodzinki czy święta gdzie maluch otrzymuje własny prezent i próbuje się nim nacieszyć, błędem byłoby zabieranie mu tego od razu i nakazywanie podzielenia się z innymi. Niech cieszy się z darów, które otrzymał, a na podzielenie się nimi z pewnością przyjdzie czas.

5. Dzielenie się na placu zabaw

To bardzo specyficzna sytuacja. Ogólnodostępność takich miejsc sprawia, że najczęściej ani nasza pociecha ani my nie znamy dobrze albo wcale dzieci, z którymi się bawi. Nie wiemy również jacy są ich rodzice. Nie wiemy jak drugi szkrab się zachowa. W tej sytuacji czasem ciężko namawiać malucha aby dzieliło się swoimi zabawkami. Jeśli jednak wyraźnie widać, że naszej pociesze podoba się rzecz należąca do kolegi a koledze jego warto zachęcić dzieci aby zamieniły się i chwile pobawiły wzajemnie swoimi zabawkami. Albo jeśli mamy ze sobą piłkę zaproponujmy wspólną grę. Zwróćmy uwagę naszego dziecka na fakt jak bardzo ucieszył się kolega z możliwości zabawy jego zabawką oraz jak fajnie było pobawić się czymś innym czego sam nie ma.

6. Kontrola złych zachowań

Jest konieczna zarówno w sytuacji gdy nasze dziecko zachowuje się niewłaściwie i próbuje wyrywać innym rzeczy twierdząc, że to należy jedynie do niego, jak i w sytuacji odwrotnej. Nasz maluch powinien dokładnie zdawać sobie sprawę jak zachowywać się nie wolno i mieć pewność, że jeśli np. jakieś starsze dziecko zachowa się w tak niewłaściwy sposób wobec niego to może liczyć na naszą obronę i zwrócenie uwagi niegrzecznemu maluchowi. Marta