10 sposobów na grzeczne dziecko

Stereotypy

Nie wierz stereotypom, że dziewczynki są grzeczniejsze. Takie jest założenie, że dziewczynka musi być spokojna i posłuszna. Kiedyś może bardziej to się sprawdzało, ale małe panienki również trzymano bardzo krótko. Teraz uznaje się, że to chłopcy są niegrzeczni i to ich „ułożeniu” poświęca się najwięcej uwagi. Gdy tymczasem dziewczynki rozrabiają. Tupanie nogą, psucie zabawek, rzucanie, krzyk płacz i bicie innych dzieci. Słodkie ubrane na różowo panienki też to potrafią więc ich rodzice również powinni skupić się na wychowaniu grzecznych dzieci.

Nasze sposoby:

1. Akceptacja uczuć Zastanów się czy sama jesteś w stanie zawsze kontrolować swoje uczucia. Oczywiście, że nie. Nawet dorosłym zdarza się wybuchnąć złością lub płaczem. Nie zabraniaj więc tego dziecku. Konieczna jest oczywiście reakcja w momencie, gdy dziecko np. próbuje cię uderzyć. Najlepiej wówczas złapać za rękę i powiedzieć, że widzisz że jest na ciebie złe ale nie wolno nikogo bić i jak chce może uderzyć poduszkę. Nie wymagaj od dziecka aby nie płakało czy się nie denerwowało. Każdy ma do tego prawo. A u malucha takie emocje wywołują inne sytuacje niż u osoby dorosłej. 2. Zasady i konsekwencja Mów możliwie jak najprościej czego oczekujesz. Dziecku trudno będzie początkowo zapamiętać panujące reguły, więc trzeba je będzie często powtarzać w prosty dla niego sposób, np. „nie bijemy innych”, „nosimy kapcie” itp. Nigdy nie rób odstępstw od zasad jakie ustalisz gdyż w późniejszym czasie będzie ci bardzo ciężko wyegzekwować posłuszeństwo ze strony malucha. 3. Polecenia przez zabawę Gdy chcesz aby ważne czynności dobrze się dziecku kojarzyły możesz przemienić ich wykonywanie w rodzaj zabawy. Przykład? Gdy idziemy się kąpać możemy zrobić pociąg i pojechać do łazienki, a w wannie puszczać bańki. Sprzątanie pokoju też może się dobrze kojarzyć – w dziecięcym pokoju sprawdzają się kolorowe pudła na zabawki, ustaw je na podłodze i powiedz że teraz trafiamy zabawkami do odpowiednich pojemników. Kładzenie się spać? Wybieramy misie i kładziemy je do łóżeczka a potem maluch musi położyć się obok żeby misie mogły zasnąć. 4. Istotne pochwały Większość rodziców gani niewłaściwe zachowanie swoich dzieci ale zapomina jednocześnie o chwaleniu tego co dobre. A to jest równie istotne! Gdy pochwalisz dziecko za coś ono to zapamięta i dobre zachowanie się w nim utrwali. Rób to jak najczęściej, np. cieszę się, że posłuchałeś mamy i odłożyłeś zabawki na miejsce. Chwal dziecko w obecności innych mówiąc „ Zuzia bardzo mi dziś pomogła, posprzątałyśmy razem całe mieszkanie”. Można również w coś nie do końca udane wpleść element pochwały „trochę chlebka spadło na podłogę, ale wiem że potrafisz uważać przy jedzeniu, jutro na pewno mi pokażesz”. 5. Wybór Dzieci lubią odczuwać, że mają wpływ na „ważne sprawy”, które ich dotyczą, dawaj więc dziecku wybór, np. przebierz bluzeczkę bo się pobrudziła, chcesz sam czy mam pomóc?”, „trochę okruszków poleciało na ziemię, pomóż mamie posprzątać, zbieramy do miseczki czy do woreczka?”. 6. Świadomość tego co się stanie Nikt nie lubi być zaskakiwany koniecznością wykonania jakiejś czynności i przymusem przerwania czegoś przyjemnego. Jeśli bawicie się na placu zabaw i obawiasz się problemów z wyjściem do domu powiedz dziecku np. „ za 15 minut idziemy do domu”, możesz co jakiś czas podawać dziecku ile zostało mu czasu, na koniec powiedz, że czas iść i żeby pożegnał się z dziećmi. Za chwile podasz obiad powiedz dziecku „ za chwilę obiadek, przygotuj zabawki z boku i powiedz że niedługo do nich wrócisz”. 7. Konsekwencje Gdy wydajesz dziecku polecenie, zastanów się jak zachowasz się gdy go nie wykona i jakie poniesie konsekwencje. „Umyj ząbki, jeśli nie to jutro nie będzie lizaków”, „pozbieraj zabawki do pudełka, inaczej mama je schowa i nie będziesz się nimi bawić”. Oczywiście jeśli dziecko cię nie posłucha powinnaś dotrzymać słowa i zrobić to co powiedziałaś. Dziecko powinno również zauważyć, że może ucierpieć na złym zachowaniu, np. gdy bawi się soczkiem i cały wyleje, powiedz, że nie kupisz drugiego i dotrzymaj słowa bez względu na reakcję dziecka. 8. Krótkie komunikaty Dziecko jest ciekawe świata i bardzo trudno skupić na dłuższy czas jego uwagę. Nie ma sensu więc mówienie długich wywodów np. „ powtarzałam ci, że nie rzucamy brudnych ubranek na podłogę trzeba je włożyć do dużego kosza w łazience” zamiast tego wskaż palcem na ubrania i powiedz „kochanie, ubrania do pojemnika”. 9. Krytyka zachowania a nie malucha Przyklejanie dziecku łatki w stylu gapa, łobuz, głuptas, może zapaść mu w pamięć i uzna że rodzic i tak źle myśli na jego temat więc może się nieładnie zachowywać. Zamiast więc powiedzieć „jesteś niegrzecznym chłopcem, łobuzem bo tak nabałaganiłeś” powiedz lepiej „bardzo mi się nie podoba, że rozsypałeś na podłodze tyle okruszków”. 10. Stopniowo rosnące wymagania Dobre maniery i zachowania u dzieci kształtują się z czasem, większość dzieci bardzo się stara zapamiętać wszystko co mówiła mama ale bywa, że trzeba przypominać, np. powiedz pani dzień dobry. Dzieci mogą zapomnieć, że tak trzeba. Podobnie ze spokojnym siedzeniem przy stole, przecież jedzenie trwa tak długo i jest takie nudne. Do jedzenia zachęcisz malucha wspólnym przygotowaniem posiłku. Jeśli będzie mógł pomóc nawet przy prostszych pracach z pewnością zje z większym smakiem i spokojniej. Pojawi się też odpowiedni moment gdy dziecko stanie się bardziej samodzielne i np. samo przygotuje się do przedszkola – samo się ubierze, zje podane śniadanie co bardzo cię odciąży. Nie naciskaj jednak twierdząc, że jest niegrzeczne. Daj mu czas na przyswojenie wszystkiego i pomóż robić postępy. Dzięki temu nie będzie ciągle słuchać, że jest niegrzeczne a ty będziesz spokojniejsza. Marta