Jak rozpoznać, że Twój partner jest zazdrosny o dziecko? Oto 3 kluczowe sygnały
Do przeczytania w ok. 2 min.
Ciągłe zarzucanie rozpieszczania dziecka
Zazdrość o dziecko przejawia się często notorycznym zarzucaniem, że pociechę się rozpieszcza. Czasami takie głosy są zasadne i potrzebne, bo pozwalanie na wszystko i niestawianie granic nie jest zdrowe dla poprawnego rozwoju. Zdarza się jednak, że uwagi są przejawem zazdrości. W ten sposób drugi rodzic stara się odzyskać kontrolę nad sytuacją oraz wyraża frustrację, ponieważ nie może już liczyć na całą uwagę i troskę drugiej osoby. Może też specjalnie surowo traktować pociechę, niby w przeciwieństwie do rozpieszczania, dając upust swoim negatywnym emocjom.
Niedopuszczanie do Ciebie dziecka przez partnera
Zazdrosny partner może celowo dążyć do ograniczenia kontaktów rodzica z dzieckiem. Może to przyjmować bardzo łagodne formy, na przykład próbę pomocy przy obowiązkach czy zajęcie się pociechą przez dłuższy czas. Zdarza się jednak także, że partner pochodzi do tego agresywnie i żąda zmniejszenia uwagi, jaką poświęca się najmłodszemu członkowi rodziny. Łączy się to z zarzucaniem rozpieszczania, ale także koniecznością nauczenia dziecka samodzielności, szczególnie jeśli jest to chłopiec. Rodzic może wtedy czuć, że faktycznie poświęca mu zbyt wiele czasu.
Jawna wrogość w stosunku do dziecka
Jawna wrogość nie jest czymś rzadkim w przypadku zazdrosnego rodzica.
Chętnie wykorzystuje on przewagę fizyczną i psychiczną nad dzieckiem, zmuszając go do posłuszeństwa, obrażając go, a nawet poniżając. Taka pociecha żyje w ciągłym stresie i poczuciu, że robi coś nie tak. Co więcej, drugi rodzic często nie reaguje, a nawet nie wie, że dochodzi do takiej postaci przemocy. Skonfrontowany zazdrosny partner zawsze ma wymówkę, często nie przyznaje się także do winy. Kontrolowania dziecka jest niebezpieczne, ale sprawia mu przyjemność.
