Dlaczego dziecko nie chce się uczyć? 6 sposobów na to, jak pomóc dziecku w nauce

Możliwe przyczyny tego, że dziecko nie chce się uczyć

Niejeden rodzic zastanawia się co zrobić, gdy dziecko nie chce się uczyć. Przede wszystkim należało by zacząć od poszukania przyczyn. Często niechęć do nauki nie wynika wcale z lenistwa, ale z braku motywacji, trudności natury emocjonalnej i psychicznej lub też problemów zdrowotnych. Dlaczego dziecko nie chce się uczyć? – Możliwe przyczyny:

• Zaburzenia integracji sensorycznej, nadwrażliwości i niedowrażliwości – np. trudno dziecku wysiedzieć w miejscu, potrzebuje więcej ruchu lub wręcz przeciwnie, np. zastyga w miejscu w reakcji na hałas;
• Wady wzroku, słuchu, uszkodzenia neurologiczne;
• Trudne relacje z rówieśnikami, niesprzyjająca atmosfera na lekcjach;
• Przemęczenie w wyniku niedoboru snu czy nadmiaru zajęć;
• Nadpobudzenie lub ospałość wywołana niewłaściwą dietą – nadmiarem cukru i żywności przetworzonej;
• Brak motywacji wewnętrznej;
• Nadmierne korzystanie z ekranów – telewizji, gier i Internetu.

Jak widać przyczyn niechęci do nauki może być wiele. Lista ta zapewne nie wyczerpuje wszystkich możliwości, jednak z pewnością ułatwi ich poszukiwanie.

Co robić, gdy dziecko nie chce się uczyć?

Twoje dziecko nie chce się uczyć? Od czego zacząć, by móc to zmienić? Przede wszystkim poszukaj, która lub które z przyczyn leżą u podstaw takiej postawy. Jak zatem się do tego zabrać? Co zrobić, gdy dziecko nie chce się uczyć? - Poszukiwanie przyczyn:

• Przyjrzyj się dziecku, sprawdź czy ma dobry wzrok i słuch, zaobserwuj jak sobie radzi z koncentracją uwagi, a w razie wątpliwości skonsultuj się ze specjalistą. Nie zaszkodzi profilaktyczna wizyta u okulisty, laryngologa czy psychologa.
• Przeanalizuj rozwój dziecka, rozważ czy istnieje możliwość zaburzeń integracji sensorycznej (czy dostrzegasz nadwrażliwości lub niedowrażliwości w obrębie zmysłów), a może podejrzewasz dysleksję czy dyskalkulię?
• Porozmawiaj z dzieckiem o tym, jak się czuje w szkole, zorientuj się czy jest akceptowane w grupie i czy nie odczuwa nadmiernego stresu.
• Przeanalizuj rytm dnia, zastanów się czy twoje dziecko się dobrze odżywia, wystarczająco wysypia, a wolny czas spędza aktywnie.
• Zastanów się czy stawiasz dziecku rozsądne wymagania. Czasem problemy w nauce wynikają z przeżywania trudnych wydarzeń, wygórowanych wymagań czy niesprzyjającej atmosfery w rodzinie.
• Zastanów się, jak o szkole mówi się w domu. Czy dziecko dostaje pozytywny przekaz dotyczący nauki? Czy nie słyszy nadmiernego krytykowania nauczycieli i edukacji, opowieści, jak rodzice nie lubili jakiegoś przedmiotu? A może jest porównywane do rówieśników czy starszego rodzeństwa?
• Przeanalizuj ile czasu dziecko spędza przed ekranami i jaki przekaz tam otrzymuje.

Jeśli któreś z wymienionych przyczyn wydają ci się wysoce prawdopodobne, jesteś na dobrej drodze, by pomóc swojemu dziecku. Niejednokrotnie wystarczy odpowiednie działanie w domu w sprzyjającej atmosferze i przy współpracy z nauczycielami, by zachęcić dziecko do nauki. Czasem jednak potrzebna jest pomoc specjalisty, jak chociażby w przypadku zaburzeń integracji sensorycznej, nieprawidłowości w funkcjonowaniu zmysłów (np. wad wzroku) czy dużych problemów emocjonalnych. Warto wtedy zaufać fachowcom i skorzystać z pomocy okulisty, laryngologa, specjalisty SI czy psychologa.

Jak pomóc dziecku w nauce?

W sytuacji, kiedy twoje dziecko nie chce się uczyć, warto szybko podjąć działania. Są sytuacje, w których niezbędna jest pomoc specjalisty, jednak i w zaciszu domowym można wiele zdziałać. 6 pomysłów na to, jak pomóc dziecku w nauce:

• Przeprowadźcie przemyślaną rozmowę z dzieckiem w miłej atmosferze. Porozmawiajcie o możliwych przyczynach problemu, zapytajcie co stanowi dla dziecka największą trudność i jak się z tym czuje. Okażcie zrozumienie, zaproponujcie swoją pomoc w konkretnych zadaniach czy przedmiotach lub też dodatkowe lekcje. Ustalcie wspólnie, co może pomóc.
• Porozmawiaj z wychowawcą/nauczycielami, by wspólnie odkryć podłoże problemu i opracować plan działania. Nauczyciel może dać cenne wskazówki do pracy w domu, a także osobiście wpłynąć pozytywnie na motywację ucznia i zapewnić na lekcjach bardziej sprzyjające warunki do nauki.
• Dostrzegaj mocne strony dziecka, jego sukcesy i starania. Zamiast oceniać, zachęcaj je do samooceny. Okaż autentyczne zainteresowanie szkolnymi sprawami z poszanowaniem jego uczuć, zamiast wypytywania i okazywania prób kontroli.
• Jeśli do tej pory dziecko było nadmiernie kontrolowane z nauką, daj mu szansę wziąć za nią odpowiedzialność. Możesz zaproponować, że zawsze może zwrócić się do ciebie o pomoc, jednak samo musi wiedzieć, kiedy należy zrobić zadania czy przyswoić jakąś wiedzę.
• Jeśli natomiast dziecko wcześniej było zdane całkowicie na siebie w tym obszarze, warto wykazać zainteresowanie jego nauką, zaproponować wspólne tworzenie planu odrabiania zadań, a nawet pomoc w nauce. Wprowadźcie nawyk systematycznego uczenia się w określonym czasie. Zastosuj coaching rodzicielski.
• Stwórz odpowiednią przestrzeń i atmosferę sprzyjającą uczeniu się, rozbudzaj u dziecka ciekawość świata. Zachęcaj do czytania książek, także tych spoza kanonu lektur, zabieraj na wspólne wycieczki, wystawy, do interaktywnego muzeum czy do teatru. Zachęcaj też dziecko do rozwijania swoich zainteresowań i pamiętaj, że nie trzeba być dobrym ze wszystkich przedmiotów, by wiele w życiu osiągnąć.

Kiedy dziecko nie chce się uczyć, warto na początek poszukać przyczyn takie stanu rzeczy. Czasem za niechęcią do nauki stoją np. jakieś fizyczne dolegliwości, np. wady wzroku czy słuchu , zaburzenia neurologiczne lub problemy natury emocjonalnej. Wtedy działania opierają się na leczeniu przyczyn. Kiedy natomiast powodem nieuczenia się jest chociażby brak motywacji, warto zadbać o odpowiednią atmosferę do nauki, rozmowę i zastosować np. coaching rodzicielski. Istotne znaczenie ma też współpraca z nauczycielami, a niejednokrotnie także z psychologiem i innymi specjalistami.