Jeżówka purpurowa - niezwykłe właściwości zdrowotne, zastosowanie w kosmetyce

Jeżówka purpurowa - właściwości zdrowotne

Ziele jeżówki purpurowej (Echinacea purpurea Moench) staje się coraz powszechniejsze i jest również składnikiem wielu różnorodnych suplementów. To roślina z rodziny astrowatych, która jest przede wszystkim polecana do stosowania jesienią oraz zimą, w sezonie grypowych. Wykazuje bowiem działanie wzmacniające odporność organizmu. Często spożywa się ją w postaci herbaty. Ma doskonałe właściwości zdrowotne, ponieważ łagodzi również objawy takie, jak bóle brzucha, biegunki, a nawet łagodzi stres i ogólne rozdrażnienie. To oznacza, że korzeń jeżówki ma bardzo szerokie zastosowanie. Roślina charakteryzuje się działaniem przeciwwirusowym, przeciwgrzybicznym i przeciwbakteryjnym. Skutecznie wspomaga procesy regeneracyjne całego organizmu, a więc jest również powszechnie stosowana w kosmetyce, ponieważ ma zbawienny wpływ na skórę.

Jej wyjątkowe właściwości zdrowotne sprawdzają się przy leczeniu zapalenia górnych dróg oddechowych, stawów, dróg moczowych, a także żółciowych. Dodatkowo działa również przeciwmiażdżycowo, a więc jej regularne spożywanie może przynieść szereg wymiernych korzyści. Dużym atutem jest również to, że mogą ją spożywać także dzieci w wieku szkolnym. Pobudza m.in. wydzielanie soku żołądkowego, a więc wspomaga procesy trawienne, dzięki czemu mogą ją stosować również osoby, które chcą zrzucić zbędne kilogramy, zwłaszcza że przyspiesza także przemianę materii.

Zastosowanie jeżówki purpurowej w kosmetyce

Echinacea ma piękne kwiaty języczkowe, dlatego jest uznawana za roślinę ozdobną. Pięknie prezentuje się w ogrodach i wiele osób ją uprawia, jednak nie zdaje sobie sprawy z jej pożytecznych właściwości. Jest stosowana w kosmetyce, ponieważ może być używana do leczenia trudno gojących się ran. Aktywuje procesy regeneracyjne, przyspieszając odbudowę komórek. Ponadto jest to składnik wielu kremów, ponieważ stymuluje syntezę kolagenu. Ten składnik można znaleźć nawet w środkach przeciwzmarszczkowych, a także w kosmetykach do pielęgnacji ust. Wygładza oraz chroni cerę przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych.

Jej działanie przeciwwirusowe przyczyniło się do tego, że stosuje się ją w leczeniu zapalenia skóry, a także opryszczki. Ponadto można ją stosować również na oparzenia i wszelkiego rodzaju stany zapalne cery. W drogeriach i aptekach można również z powodzeniem znaleźć toniki i maści na trądzik, które w składzie zawierają jeżówkę purpurową. Tego typu wypryski w szczególności często pojawiają się w wieku młodzieńczym, dlatego warto polecić stosowanie ziela w szczególności osobom młodym.

Jak uprawiać jeżówkę purpurową?

W sklepach ogrodniczych można kupić gotowe sadzonki jeżówki. Osobom bardziej cierpliwym i wytrwałym polecamy skorzystanie z nasion, które są po prostu tańsze. Dużym atutem jest również to, że nasiona można zebrać samodzielnie z przekwitłych kwiatów.

Jeżeli chcesz uprawiać jeżówkę w swoim ogrodzie, wybierz miejsce z odpowiednią glebą. Nie musi ona być bogata w składniki odżywcze. Okazuje się, że ta roślina rabatowa dobrze rośnie nawet w ziemi gliniastej, piaszczysto-gliniastej oraz lekko wilgotnej. Najlepiej jest wysiać ziele w miejscu, w którym będzie duży dostęp do słońca lub delikatny półcień.

Dużym atutem jest to, że nie jest to bardzo wymagająca roślina. Z jej uprawą poradzą sobie również amatorzy, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z ogrodnictwem. Kiedy urośnie zbyt wysoka, należy ją podwiązać, aby nie opadała na boki. Z kolei, kiedy przekwitnie, trzeba ją przyciąć. Na zimę nie trzeba jej wykopywać, ponieważ jest mrozoodporna, z kolei wiosną znów będziemy mogli podziwiać jej piękne kwiaty. Warto jednak pamiętać o tym, że roślina sama się rozsiewa, dzięki wiatrowi, a więc po jej posadzeniu, możemy spodziewać się większej ilości ziela w swoim ogrodzie.

Przeciwskazania do stosowania jeżówki purpurowej

Warto pamiętać o tym, że wszystkie zioła należy przyjmować z rozwagą. Przede wszystkim jeżówki powinny unikać osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne, chorzy na stwardnienie rozsiane, wątrobę, AIDS czy białaczkę. Po spożyciu rośliny należy obserwować reakcję swojego organizmu, ponieważ rzadko, ale jednak zdarzają się uczulenia na ziele, co może skończyć się, np. podrażnieniem skóry. W razie wątpliwości zawsze warto skorzystać ze wcześniejszej konsultacji z lekarzem, aby mieć pewność, że roślina może być bezpiecznie stosowana.