związek partnerski

W świecie zachodniej kultury, w kręgu kultury europejskiej, kobieta ma w tej chwili do wyboru dwie postawy. Pierwsza z nich, typowo klasyczna, pozostawia kobietę w domu, jako opiekunkę ogniska domowego i piastunkę dzieci. W drugiej roli kobieta spełnia się zawodowo, uczy się i pracuje. Robi taką samą karierę, jak jej mąż. Czy obie przedstawione sytuacje można połączyć? Owszem i wiele kobiet pragnie praktykować właśnie ten sposób życia.

Współczesny świat dąży mocno do tego, aby role typowe dla kobiet i typowe dla mężczyzn nie były już tak ważne w codziennym, rodzinnym życiu. Kobiety również spełniają się zawodowo, niejednokrotnie osiągając nawet lepsze wyniki w pracy od swoich kolegów – mężczyzn. Typowa współczesna kobieta to nie zapracowana „kura domowa”, a bizneswoman, która wie czego chce, dba o dom, o swoją karierę, a jednocześnie znajduje czas dla własnych przyjemności. Czy tak jest jednak w każdym związku?

Według badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii do pierwszego kryzysu w związku partnerskim dochodzi po średnio trzech wspólnych latach życia. To właśnie wtedy pojawiają się pierwsze napięcia pomiędzy partnerami, obie strony przestają prawić sobie komplementy a drobna potyczka urasta do rangi poważnego konfliktu.