Świerk serbski – uprawa, odmiany, choroby. Jak wygląda świerk serbski?

Świerk serbski – odmiany

Roślina liczy prawie dwadzieścia różnych odmian, które różnią się od siebie wysokością, szybkością wzrostu, szerokością oraz ubarwieniem igieł. Najpopularniejsze odmiany świerka serbskiego to:

Pimoco – jedna z najmniejszych odmian świerka serbskiego. Osiąga zaledwie 20-30 cm wysokości. Wyglądem przypomina kolczaste kule na pniu, dlatego też idealnie sprawdzi się w roślinnych rabatach np. obok trzmieliny

Nana - cechuje się dość powolnym wzrostem, ale rośnie bardzo gęsto. Maksymalnie osiąga ok. 1,6 wysokości. Iglasty krzew wyglądem przypomina piramidę

Aurea – potężne drzewo, które mimo powolnego wzrostu może osiągać nawet 20 metrów wysokości

Karel – krótkie, błyszczące i jaśniejsze od dołu krzaka igły nadają mu wyjątkowego wyglądu. Po kilku latach może urosnąć nawet do 80 cm, lecz nie cechuje się nadwyraz intensywnym wzrostem

Pendula – drzewo o smukłej i wąskiej koronie, które osiąga lekko ponad 10 metrów wysokości. Boczne gałęzie opadają bezwładnie wzdłuż pnia, co nadaje bardzo ciekawych walorów estetycznych

Wymagania i uprawa świerka serbskiego

Świerk serbski podobnie zresztą jak tuje ogrodowe nie ma zbyt dużych wymagań. Śmiało można pokusić się o stwierdzenie, iż jest krzewem łatwym w uprawie. Roślina jest oczywiście mrozoodporna, co jeszcze bardziej sprzyja jej popularności w przydomowych ogrodach. Stanowisko dla świerka serbskiego powinno być jasne, lecz dobrze rośnie również w miejscu półjasnym. Świerkowe podłoże nie może być ciężkie. W przypadku tej rośliny ziemia powinna być lekka, oddychająca i przepuszczalna. Sadzenie świerka trzeba przeprowadzić jesienią. Przed włożeniem drzewka do wykopanej w ogrodzie dziury warto wykonać w niej drenaż z kamyków, który uchroni roślinę przed wodnymi zastojami i gniciem układu korzeniowego. Podlewania świerka serbskiego praktycznie nie powinno mieć miejsca, jednak w przypadku letnich kilkutygodniowych okresów pozbawionych opadów atmosferycznych, wystarczy skąpe nawodnienie raz na 10 dni. Konieczne natomiast jest nawożenie krzewów zwłaszcza zaraz po ich wsadzeniu. Najlepszym wyborem będzie mieszanka nawozu organicznego do roślin iglastych. Przycinanie świerka nie jest konieczne, ale warto robić to dla estetyki i kształtowania korony krzewu według własnych upodobań. Zabieg ten najlepiej wykonywać wczesną wiosną. Odmiana serbska idealnie sprawdzi się również jako żywopłot.

Świerk serbski – choroby i szkodniki

Niestety świerk jak i większość krzewów ogrodowych nie należy do grupy roślin całkowicie odpornych na choroby i szkodliwe organizmy występujące w naturze. Oprócz różnego rodzaju grzybów, które mogą doprowadzić do obumierania rośliny bardzo częstym problemem w uprawie świerka serbskiego są również mszyce oraz przędziorek.